ΘΕΜΑ: Τι έχω πάθει? βοήθεια!!!

Linta7 μου, ο υδατάνθρακας, είναι το πιο δυνατό ναρκωτικό. Πολύ απλά γιατί είναι η εύκολη βενζίνη του οργανισμού σου. Η μετάβαση την πρώτη φορά, έγινε εύκολα, γιατί τον έπιασες εξ απήνης τον οργανισμό σου. Μάλιστα, χάρηκε κι ολας γιατί του έδινες λιπαρά, που του τα στερούσες.
Τώρα, όμως, έχουν γνώση η φύλακες!
Κάθε επιστροφή μας στην άτκινς, μετά από παρασπονδίες, χρειάζεται όλο και μεγαλύτερο πείσμα!
Σφίξε τα δόντια, πέτα ότι "κακό" υπάρχει στο ψυγείο και στα ντουλάπια, και ξεκίνα. Δεν θα πάθεις τίποτα, αν δεν φας από τα απαγορευμένα. Σε μια δυο, μέρες, θα επανέλθεις!

linta7 καλημέρα!

Λοιπόν, αυτό που λες το είχα/έχω και εγώ. Όταν ξεκίνησα τη διατροφή ήμουν πολύ σωστή, δεν ξέφευγα ούτε στο ελάχιστο και έτσι σε δυο εβδομάδες είχα χάσει 2 κιλά (δεν είχα πάρα πολλά να χάσω).

Με τον καιρό όμως, μια τη χάλαγα, μια την έφτιαχνα και πάει λέγοντας, οπότε πήρα τα 2 που είχα χάσει και άλλα 2 και είμαι πάλι εδώ.

Είχα προβληματιστεί πολύ γιατί η συμπεριφορά μου ήταν αυτό ακριβώς που περιγράφεις, τέλεια μέχρι να γυρίσω από τη δουλειά και μετά την έπαιρνε ο δια....ς. Θεωρώ πως αυτό είναι ότι χειρότερο, γιατί από τη μια παίρνεις μεγάλες ποσότητες λίπους / θερμίδων το πρωί και μετά τεράστιες ποσότητες υδ/κων και λίπους το βράδυ. Τι κάνουμε έτσι; Μια τρύπα στο νερό!!!

Εγώ είχα αρχές νευρικής ανορεξίας πριν χρόνια, η οποία ξεκίνησε μάλλον από νευρική ορθορεξία. Έχασα πολλά κιλά, αλλά βέβαια είχα στερηθεί τα πάντα! Άρχισα κάποια στιγμή να αφήνω τον εαυτό μου πιο ελεύθερο και έτσι πήρα κιλά (μαζί με τύψεις για το τι έτρωγα και πως και κρυφά από όλους κτλ).

Όλο αυτό (όπως και η βουλιμία) αφήνει και ψυχολογικά κατάλοιπα στο άτομο σε σχέση με το φαγητό και η σχέση μαζί του διαταράσσεται ακόμα περισσότερο.

Έψαξα αυτές τις μέρες σε πολλά site για να καταλάβω ακριβώς το είναι αυτό που έχω τώρα και τρώω ενώ δεν πεινάω και μέχρι να σκάσω. Το ως compulsive overeating, η διαφορά του με τη βουλιμία είναι ότι απλά μετά δεν κάνεις εμετό ή δεν χρησιμοποιείς καθαρτικά/διουρητικά κτλ. Το compulsive overeating (ή επεισοδιακή υπερφαγία), ακριβώς επειδή οι ποσότητες είναι μεγάλες και δεν αντισταθμίζονται με γυμναστική κτλ, μπορεί να οδηγήσει στην παχυσαρκία και σε ότι αυτή φέρνει μαζί της.

Signs and symptoms

Binge eating, or eating uncontrollably even when not physicallyhungry

Eating much more rapidly than normal
Eating alone due to shame and embarrassment
Feelings of guilt due to overeating
Preoccupation with body weight
Depression or mood swings
Awareness that eating patterns are abnormal
Rapid weight gain or sudden onset of obesity
Significantly decreased mobility due to weight gain
History of weight fluctuations
Withdrawal from activities because of embarrassment about weight
History of many different unsuccessful diets
Eating little in public, but maintaining a high body weight
Very low self esteem and feeling need to eat greater and greater amounts.

Πολλοί προτείνουν κάποιον ψυχολόγο ειδικευμένο σε τέτοια θέματα. Εγώ μέχρι στιγμής αποφάσισα να το προσπαθήσω μόνη μου. Από τότε που βρήκα όλες αυτές τις πληροφορίες μπορώ να πω ότι τα πάω πολύ καλά

Αυτά που προσπαθώ να κάνω κάθε μέρα είναι:

- Να τρώω ένα καλό πρωινό
Συνήθως είναι 2 αβγά με 2 φέτες μπέικον και λίγο τριμμένο τυρί. Αυτό με κρατάει άνετα μέχρι να γυρίσω από τη δουλειά.
- Πίνω πολύ νερό
Ειδικά στη δουλειά που έχουμε τον ψύκτη, του δίνω και καταλαβαίνει!
- Γυρνώντας από τη δουλειά σκέφτομαι πρώτα ΤΙ θέλω να φάω. Θέλω κάτι αλμυρό ή κάτι γλυκό; Θέλω κρέας ή αυγό; Βλέπω τις επιλογές μου και αναλόγως αποφασίζω. Προσπαθώ να καταλάβω και πόσο πολύ ή λίγο πεινάω από πριν, για να μπορέσω να προσδιορίσω τις ποσότητες.
- Προσπαθώ να τρώω ΑΡΓΑ
Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό! Τουλάχιστον για μένα. Έπιανα τον εαυτό μου να έχω καθαρίσει το πιάτο και να μην έχω καταλάβει τι έφαγα
- Όταν σκέφτομαι πως "θα περιμένω να είμαι μόνη μου για το φάω αυτό" αμέσως καταλαβαίνω πως ντρέπομαι, και για να ντρέπομαι μάλλον κάτι δεν είναι σωστό.

Θα μου πεις πολύ σκέψη βρε παιδάκι μου! Το ξέρω, όμως επειδή πρόκειται για διατροφική διαταραχή, πρέπει ότι κάνεις να είναι συνειδητοποιημένο, μέχρι να φτάσεις στο σημείο ότι κάνεις να γίνεται πλέον από συνήθεια και φυσικά. Δυστυχώς είναι πολύ εύκολο να περάσεις από τη μία διατροφική διαταραχή στην άλλη. Αλλά πιστεύω πως αν το πάρεις πραγματικά απόφαση και με τη συμπαράσταση τη δική μας και των δικών σου θα μπορέσεις αν βρεις τη λύση.

Υ.Γ Δεν ξέρω αν όντως έχεις Compylsive Overeating ή όχι, απλά σου λέω τι βρήκα για μένα και ίσως μπορεί να σε βοηθήσει.

φιλιά

Και εγώ είμαι ακόμη στην αρχή. Αλλά δεν θα αφήσω το

Linda καλημέρα,

Τι συναισθηματικό κενό σου γεμίζει το φαγητό??

Για μένα τουλάχιστον αυτό παίζει όταν το μυαλό μου είναι κολλημένο στη σοκολάτα και στα μακαρόνια κάτι μου έχει συμβεί και τιμωρώ τον εαυτό μου καταστρέφοντας το σώμα μου και την υγεία μου πάνω από όλα.

Δεν μας αξίζει τέτοια συμπεριφορά από τον ίδιο μας τον εαυτό!!

καλη σου μερα και θελω να σου πω οτι δεν εισαι η μονη που ξεφευγει στη διατροφη. κι εγω πριν απο μια εβδομαδα επανηλθα κανονικα, αφου ειχα παρει 2 κιλα τις γιορτες (ευτυχως... πεταξαν!). ετσι θα... πεταξουν και τα 4 δικα σου και το ξερεις! γιατι με την ατκινς περιθωριο αποτυχιας δεν υπαρχει, αν βρισκεσαι μεσα στα πλαισια και αυτο ειναι το καλο με αυτη τη διατροφη, οτι δινει πολυ ευκολα... συγχωροχαρτι! σκεψου τα αυτα και θα πεισμωσεις και παλι! και να σου πω για μενα τι συμβαινει; ξερω οτι οι πρωτες δυο μερες ειναι οι δυσκολες, γιατι μετα που ξεπρηζομαι απο τις αηδιες που ετρωγα και νιωθω και παλι αναλαφρη και την κοιλια μου στην ευθεια και οχι σαν εγκυος, τοτε δε θελω ουτως ή αλλως να τη χαλασω γιατι νιωθω τελεια ηδη κι ας μην εχουν φυγει ολα τα κιλα! σφιξε τα δοντια για δυο μερουλες και θα δεις οτι την τριτη μερα ουτε θα θες να δεις υδατανθρακα!

πιστευω οι ανθρωποι που εχουν προβληματα βαρους ειτε αυτο λεγετε παχυσαρκια ειτε λεγετε ανορεξια ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ...μεσα ειμαι και γω φυσικα.....αν δουμε βαθεια μεσα μας ειτε με βοηθεια ψυχολογου-φιλου ή ακομα και μονοι μας νομιζω θα καταλαβουμε τι εχουμε παθει και γιατι φτασαμε ως εδω.....πολλοι μου λενε γιατι δεν αδυνατιζεις?λες και γω δεν ξερω οτι πρεπει να αδυνατισω......το θεμα ειναι ποτε θα γινει αυτο το κλικ που θα γυρισει το κουμπακι της αυτοεκτιμησης και να βαλουμε στοχους...αλλα το θεμα ειναι οτι ζουμε και τι θεατρο του παραλογου πρωτα οι παχυσαρκοι....μιας και ειμαστε πειραματοζωα μια ολοκληρης φαρμακοβιομηχανιας με χαπια αδυνατισματος και διαφορων αλλων προιοντων και απο την αλλη μας βομβαρδιζουν με μοντελες που τρωνε και καλα τα παντα και φυσικα πληθωρα διαφιμησεων φαγητων και εργα στυλ κυριως αμερικανικα ειμαι στεναχωρημενη κατσε να φαω ενα μπολ παγωτο αλλα ειμαι και πετσι και κοκαλα...βασικα αυτο που θελω να πω ειναι να μαθουμε να αγαπαμε τον ευατο μας και οταν το κανουμε θα κανουμε και το καλυτερο για αυτον.

Σας ευχαριστώ παρα πολύ όλες για τις απαντήσεις σας.. σήμερα θα τα καταφέρω. ΄Εχετε δίκιο οι πρώτες 2 μέρες είναι δύσκολες..
ephoebe έχω ακριβώς αυτό που λες. γύρο στα 17 είχα ψυχογενής ανορεξία και μετά από εξαντλιτικές διαιτες( γιατί νομιζα οτι είμαι παχιά) 44 κιλα τότε, μου γύρισε σε ψυχογενής βουλιμία.. Φυσικά εγω τότε δεν είχα ακούσει ποτέ κατι τέτοιο και ούτε ήξερα τι μου συμβένει έτσι επισκέφτηκα έναν διαιτολόγο και του είπα τι ακριβώς μου συμβένει..και με μια άνεση μου έδωσε μια κάρτα απο ψυγολόγο και ειπε ότι μόνο με την στηριξη ψυγολογου θα μπορούσα να ξεπεράσω κατι τέτοιο.. Είχε δίκιο μετά από πολλές συνεδρίες αλλα και πολλά κιλα παραπάνω ξεπέρασα κάπως την έσχατη κατάσταση και τις κρίσεις αλλα ποτέ τελείως, μου το είχε ξεκαθαρίσει και ο ψυχολόγος οτι αυτο θα υπάρχει πάντα και θα πρέπει παντα να το ελεγχω μονη μου.. με την atkins πραγματικά μπόρεσα και το κατάφερα εκτός απο αυτές τις μέρες που μου θύμησε τις παλιές μου κακές στιγμές... Ελπίζω να είναι προσωρινό.. Ξέρω ότι το παθαίνετε όλοι αυτό απλά επειδη το έχω περάσει σε ποιο δύσκολη φάση παλαιότερα ανυσηχω λιγο παραπάνω. Πραγματικα πήρα πολυ κουράγιο τώρα και θα επανέλθω σιγουρα. Σας ευχαριστώ και πάλι!!!